اس ام اس اما زمان 92
اس ام اس امام زمان 92
بیا که کوچه همان کوچه ی قدیمی ماست
و جای خالی تو هر کجاى آن پیداست
گر پرده ز رخ باز نماید مهدی
از خلق جهان دل برباید مهدی
ای شیعه چنان منتظر مهدی باش
انگار همین جمعه می آید مهدی
بر مشامم می رسد هر لحظه بوی انتظار
بر دلم ترسم بماند آرزوی وصل یار
تشنه دیدار یارم ، ای اجل مهلت بده
تا ببینم با دو چشمم چهره زیبای یار
جهت دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد
نگهم خواب ندارد
قلمم گوشه ی دفتر
غزل ناب ندارد
همه گویند به انگشت اشاره مگر این عاشق دیوانه دلسوخته ارباب ندارد ؟
تو کجایی ؟
شده ام باز هوایی
چه شود جمعه ی این هفته بیایی ؟
به جمالت… به جلالت… دل ما را بربایی…
ترسم که شعر سنگ مزارم این شود :
“او جمال یوسف زهرا را ندید و رفت”
زیباست یادت ، ببین اگر خودت باشی چه غوغایی بپا میشود مهدی جان !
روزی تو خواهی آمد از کوچه های باران
تا از دلم بشویی غم های روزگاران
ای خوشا وقتی که بگشایم نظر در روی دوست
سر نهم در خط جانان ، جان دهم بر بوی دوست
من نشاطی را نمیجویم به جز اندوه عشق
من بهشتی را نمی خواهم به غیر از کوی دوست
وفا ندیده ای از من قبول اما خوب
خودت به رحمت شاهانه عادتم دادی
دوری از مهر رخت ای مه تابان تا کی ؟
ریزم از دست غمت اشک چو باران تا کی ؟
نرسد دست به دامان وصالت تا چند
آخر ای صبح امید این شب هجران تا کی ؟
ای کاش که انتظار معنی میشد
بیتابی جویبار معنی میشد
وقتی که سحر شکوفه صبح دمید
با آمدنت بهار معنی میشد
هر روز ساعت دلم را عقب میکشم تا خیال کنم دیر نکرده ای هنوز !
الهم عجل لولیک الفرج
شب تا سحر بسوزم ، دیده به در بدوزم
چون شمع نیمه جانم در انتظار مهدی
جمعه به جمعه نالم ، ناله برد مجالم
یاسین و ندبه خوانم در انتظار مهدی
ترا نادیدن ما غم نباشد
که در خیلت به از ما کم نباشد
من از دست تو در عالم نهم روی
ولیکن چون تو در عالم نباشد
خوش به حال “زمان” که “صاحبش” تویی
یادمان باشد اگر تنگی دل غوغا کرد
مهدی فاطمه تنهاست ، ازو یاد کنیم
هم روی زمین و هم در آن بالایی
مُردیم از این بی کسی و تنهایی
این جمعه گذشت و جمعه های دیگر
آقا دلمان گرفت ، کی می آیی ؟
دوست داشتن تو خرج دارد ، دل مایه دار می خواهد !
روا بود که گریبان ز حجر تو پاره کنم
دلم هوای تو کرده بگو چه چاره کنم ؟
غیر از تو مرا دلبر و دلدار نباشد
دل نیست هر آندل که ترا یار نباشد
شادم که غم هجر تو گردیده نصیبم
بهتر ز غم هجر تو غمخوار نباشد
شاید که به پیکر جهان جان آمد
شاید که شب غصه به پایان آمد
آماده پی ظهور او باید شد
شاید که همین نیمه شعبان آمد
سید مجتبی شجاع
بیا ای یوسف زهرا گره بگشا ز کار ما
که از وصلت رسد جانا به پایان انتظار ما
بیا تا یوسف کنعان شود همچون زلیخایت
فدای روی زیبایت که برد از دل قرار ما
ﺍﯼ ﻭﺻﺎﻟﺖ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ
ﻭﯼ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﭘﯿﺶ ﺭﻭﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ
ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﻛﺮﺩﻡ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﻻ ﻭ ﭘﺴﺖ
ﺟﻠﻮﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺗﻮ ﻫﺴﺖ
بیا تا جوانم بده رخ نشانی
که این زندگانی ندارد وفایی
آقای جمعه های غریبی ظهور کن
دل را پر از طراوت عطر حضور کن
یک گوشه از جمال تو یعنی تمام عشق
یک دم فقط بیا و از اینجا عبور کن
بیا که کوچه همان کوچه ی قدیمی ماست
و جای خالی تو هر کجاى آن پیداست
گر پرده ز رخ باز نماید مهدی
از خلق جهان دل برباید مهدی
ای شیعه چنان منتظر مهدی باش
انگار همین جمعه می آید مهدی
بر مشامم می رسد هر لحظه بوی انتظار
بر دلم ترسم بماند آرزوی وصل یار
تشنه دیدار یارم ، ای اجل مهلت بده
تا ببینم با دو چشمم چهره زیبای یار
جهت دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد
نگهم خواب ندارد
قلمم گوشه ی دفتر
غزل ناب ندارد
همه گویند به انگشت اشاره مگر این عاشق دیوانه دلسوخته ارباب ندارد ؟
تو کجایی ؟
شده ام باز هوایی
چه شود جمعه ی این هفته بیایی ؟
به جمالت… به جلالت… دل ما را بربایی…
ترسم که شعر سنگ مزارم این شود :
“او جمال یوسف زهرا را ندید و رفت”
زیباست یادت ، ببین اگر خودت باشی چه غوغایی بپا میشود مهدی جان !
روزی تو خواهی آمد از کوچه های باران
تا از دلم بشویی غم های روزگاران
ای خوشا وقتی که بگشایم نظر در روی دوست
سر نهم در خط جانان ، جان دهم بر بوی دوست
من نشاطی را نمیجویم به جز اندوه عشق
من بهشتی را نمی خواهم به غیر از کوی دوست
وفا ندیده ای از من قبول اما خوب
خودت به رحمت شاهانه عادتم دادی
دوری از مهر رخت ای مه تابان تا کی ؟
ریزم از دست غمت اشک چو باران تا کی ؟
نرسد دست به دامان وصالت تا چند
آخر ای صبح امید این شب هجران تا کی ؟
ای کاش که انتظار معنی میشد
بیتابی جویبار معنی میشد
وقتی که سحر شکوفه صبح دمید
با آمدنت بهار معنی میشد
هر روز ساعت دلم را عقب میکشم تا خیال کنم دیر نکرده ای هنوز !
الهم عجل لولیک الفرج
شب تا سحر بسوزم ، دیده به در بدوزم
چون شمع نیمه جانم در انتظار مهدی
جمعه به جمعه نالم ، ناله برد مجالم
یاسین و ندبه خوانم در انتظار مهدی
ترا نادیدن ما غم نباشد
که در خیلت به از ما کم نباشد
من از دست تو در عالم نهم روی
ولیکن چون تو در عالم نباشد
خوش به حال “زمان” که “صاحبش” تویی
یادمان باشد اگر تنگی دل غوغا کرد
مهدی فاطمه تنهاست ، ازو یاد کنیم
هم روی زمین و هم در آن بالایی
مُردیم از این بی کسی و تنهایی
این جمعه گذشت و جمعه های دیگر
آقا دلمان گرفت ، کی می آیی ؟
دوست داشتن تو خرج دارد ، دل مایه دار می خواهد !
روا بود که گریبان ز حجر تو پاره کنم
دلم هوای تو کرده بگو چه چاره کنم ؟
غیر از تو مرا دلبر و دلدار نباشد
دل نیست هر آندل که ترا یار نباشد
شادم که غم هجر تو گردیده نصیبم
بهتر ز غم هجر تو غمخوار نباشد
شاید که به پیکر جهان جان آمد
شاید که شب غصه به پایان آمد
آماده پی ظهور او باید شد
شاید که همین نیمه شعبان آمد
سید مجتبی شجاع
بیا ای یوسف زهرا گره بگشا ز کار ما
که از وصلت رسد جانا به پایان انتظار ما
بیا تا یوسف کنعان شود همچون زلیخایت
فدای روی زیبایت که برد از دل قرار ما
ﺍﯼ ﻭﺻﺎﻟﺖ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ
ﻭﯼ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﭘﯿﺶ ﺭﻭﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ
ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﻛﺮﺩﻡ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﻻ ﻭ ﭘﺴﺖ
ﺟﻠﻮﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺗﻮ ﻫﺴﺖ
بیا تا جوانم بده رخ نشانی
که این زندگانی ندارد وفایی
آقای جمعه های غریبی ظهور کن
دل را پر از طراوت عطر حضور کن
یک گوشه از جمال تو یعنی تمام عشق
یک دم فقط بیا و از اینجا عبور کن
برچسبها:
+ نوشته شده در شنبه شانزدهم اسفند ۱۳۹۳ ساعت 19:34 توسط آرزو
|
دوست های عزیز و مهربانم